Adreilu gorriko eraikin bat altxatzen da fatxadan neonezko kartel handi bat duela: Bagni (Bainuak). Hauek dira Turin hiriko azken komun publikoak, gizakiaren intimitate-une nagusietako batean –higiene pertsonala– kontatutako istorioen eta pertsonen mikrokosmosa: Premia berberak dituzten gizarte maila diferenteko jendeen topalekua da. Gatazkagune bat da, non pobrezia, kasu batzuetan, indarkeriaren eta haserrearen bidez adierazten den. Baina, era berean, gizarteratzeko leku bat da, pobrezia dagoen lekuan partekatzeko borondatea eta altruismoa ere agertzen direlako.